Βιβλιοπαρουσίαση Α Γυμνασίου

 Nεοελληνική Λογοτεχνία Α' Γυμνασίου

    Στα πλαίσια του μαθήματος, τέθηκε ένας ευρύτερος στόχος δράσης, η προσέγγιση της λογοτεχνίας, ελληνικής και ξένης ,μέσα από βιβλία που οι μαθητές διάλεξαν, με κριτήριο τις προτιμήσεις τους αλλά και με τη συνεργασία τους μαζί μου. Χωρίστηκαν σε ομάδες και δημιούργησαν βιβλιοπαρουσιάσεις, τις οποίες παρουσίασαν , είτε έντυπες , είτε σε ψηφιακή μορφή, μέσα στην τάξη, με κοινό τους συμμαθητές τους. Ξεπέρασαν τους ενδοιασμούς τους και πρόβαλαν με ικανοποιητικό τρόπο τις εργασίες τους. Παραθέτω μία από τις πολλές. 
Ευχαριστώ  τα παιδιά του Α1 και  Α2 για την εξαιρετική δουλειά τους και  την άψογη συνεργασία μας!

«Αιολική Γη»     Περίληψη του βιβλίου

                        Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Ηλίας Βενέζης και έγραψε το συγκεκριμένο βιβλίο το 1943. Ουσιαστικά μας διηγείται την ιστορία μίας οικογένειας που περνούσε τα καλοκαίρια της στα Κιμιντένια , μια ορεινή περιοχή της Μ. Ασίας γνώριμη στον συγγραφέα καθώς ,όπως έχουμε μάθει, ο ίδιος έζησε εκεί και ήταν πρόσφυγας της Μικρασιατικής Καταστροφής.

                      Κύριος αφηγητής της ιστορίας είναι ένα παιδί, ο μικρός Πέτρος, που μας διηγείται γεγονότα της καλοκαιρινής καθημερινότητας του αλλά και ορισμένα που τον στιγμάτισαν για όλη του τη ζωή.

                     Στο πρώτο μέρος ο Πέτρος μας δίνει ένα μεγάλο πλήθος πληροφοριών για την αγροτική ζωή εκείνης της εποχής. Πώς αυτή η ζωή επηρεαζόταν από τον καιρό και καθόριζε τις τύχες τους, πώς ο κόσμος μετακινούνταν από μέρος σε μέρος και κυνηγώντας το όνειρο  του ζητούσε προσωρινό καταφύγιο στο υποστατικό τους, πώς οι άνθρωποι εκτός από τον καιρό είχαν να αντιμετωπίσουν και τα άγρια ζώα, όπως έγινε την νύχτα που τα τσακάλια είχαν έρθει τόσο κοντά, που οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να κάνουν πόλεμο μαζί τους.

                      Ο μικρός ενώ έχει τέσσερις αδελφές, μας μιλάει περισσότερο για την αδελφική αγάπη που τον ένωνε βαθιά με την Άρτεμη , και για τις καθημερινές τους περιπέτειες. Πολλά ακόμη πρόσωπα εμπλέκονται στην ιστορία, τραγικές φιγούρες ανθρώπων με ανεκπλήρωτα όνειρα και αγάπες. Από την πλευρά των εργατών ξεχωρίζει η φιγούρα του μπάρμπα- Ιωσήφ. Ο μπάρμπα-Ιωσήφ είχε έρθει πολύ νέος από την Λήμνο για να μπορέσει να αποκτήσει λεφτά από την καλλιέργεια της γης. Όμως ποτέ του δεν απόκτησε αυτό που ήθελε και ποτέ του δεν επέστρεψε πίσω , αφήνοντας ουσιαστικά τα όνειρα του να καταστραφούν στην λήθη του χρόνου. Δύο άλλες μελαγχολικές φιγούρες είναι αυτή ενός άνδρα που πορευόταν στην Ανατολή ψάχνοντας να βρει το ένα και μοναδικό καμήλι που γεννήθηκε με άσπρο κεφάλι, ένα ζώο που αγάπησε αλλά έχασε και ο άλλος που προσπαθούσε να φυλακίσει τους ήχους σε ένα μηχάνημα, το οποίο δεν θα σταματούσε ποτέ να παίζει μουσική. Αιτία όλων αυτών ήταν ο έρωτας του για μια πλούσια γυναίκα την οποία προσπαθούσε με αυτό τον τρόπο να την εντυπωσιάσει.

                       Πρόσωπα που συνδέονται άμεσα με την οικογένεια είναι ο κυνηγός με την έναστρη μαντίλα και ο ληστής Αντώνης Παγίδας. Ο κυνηγός σκοτώνεται από χέρια Τούρκων , λίγο πριν το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου Πολέμου . Ο ληστής-αντάρτης, γνωστός στην εποχή του ως Αντώνης Παγίδας, αφού διέσωσε την οικογένεια του Πέτρου και εξασφάλισε την ασφαλή μεταφορά τους στον Ελλαδικό χώρο παρέμεινε στην Μικρά Ασία προκειμένου να αντιμετωπίσει τους Τούρκους και τελικά να θυσιαστεί.

                      Το βιβλίο μου πρόσφερε ένα πλήθος μηνυμάτων αλλά μπορώ να ξεχωρίσω δύο ως τα πιο σημαντικά και ουσιώδη. Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση είναι πως κανείς δεν είναι πάντα μόνο κακός ή μόνο καλός και το μεγαλείο της ψυχής φανερώνεται σε στιγμές που δεν θα το περίμενες όπως συνέβη με τον Αντώνη Παγίδα. Μπορεί να ήταν ένας ληστής αντάρτης αλλά όταν του ζητήθηκε να προστατέψει την οικογένεια του Πέτρου το έπραξε με αυταπάρνηση και αφού εξασφάλισε την ασφαλή μεταφορά τους ,αντί να φύγει και αυτός, γύρισε πίσω ουσιαστικά θυσιάζοντας την ζωή του.

 Η δεύτερη διαχρονική αλήθεια είναι πως οι πόλεμοι και οι ρίξεις μεταξύ των κρατών προκαλούν δυστυχία και ανυπέρβλητα εμπόδια στους ανθρώπους. Τους αναγκάζουν να ξεριζωθούν από τα εδάφη που μέχρι χθες ήταν δικά τους, να εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους αλλά κυρίως τις μνήμες του τόπου τους. Ο ελληνισμός πολλές φορές αναγκάστηκε να βιώσει αυτόν τον ξεριζωμό που έγινε σημείο αναφοράς της κουλτούρας και της μνήμης του και στοιχείο του χαρακτήρα του που εκφράστηκε μέσα από την λογοτεχνία την μουσική και την διάθεση του να ταξιδεύει στα πέλαγα αναζητώντας πάντα μία χαμένη πατρίδα.

                                                       

                                             Αθηνά Θ. Α1

Χαρακτηρισμοί προσώπων

Παππούς: Ο παππούς είναι ένας δυναμικός άνδρας. Εκπροσωπεί τον τυπικό πατριαρχικό αρχηγό της οικογένειας, ο οποίος με αυστηρότητα, τρυφερότητα και ευαισθησία διαφεντεύει την οικογένεια και το υποστατικό του . Διατηρεί όλα τα καλά χαρακτηριστικά της ελληνικής φυλής που είναι η φιλοξενία, η γενναιοδωρία, η δίκαιη συμπεριφορά στους κατώτερους, η αγάπη και το ενδιαφέρον για τις τύχες όλης της οικογένειας.

Γιαγιά: Η γιαγιά είναι μια τυπική γιαγιά όπως θα την φανταζόταν κάθε παιδί στην ζωή του, δηλ. δίκαιη, τρυφερή, ευαίσθητη, πάντα έτοιμη να συγχωρήσει τα παιδιά και τα λάθη τους και με ωριμότητα να τα συμβουλεύει για το καλό και το κακό. Σέβεται τον άνδρα της τον στηρίζει και τον αγαπά, αντιλαμβάνεται τα προβλήματα του και του συμπαραστέκεται με όποιο τρόπο κρίνει αυτή σωστότερο δίνοντας του δύναμη και θάρρος.

Άρτεμις: συνεχώς εμπλέκεται σε νέες περιπέτειες. Είναι θαρραλέα γι αυτό δεν διστάζει να έρθει σε σύγκρουση με μεγαλύτερους ανθρώπους. Έχει πολύ μεγάλη περιέργεια για τα στοιχεία της φύσης. Θέλει να δείχνει ότι έχει δυναμικό χαρακτήρα αλλά λόγω της νεαρής ηλικίας της είναι αρκετά ευαίσθητη. Αυτό δεν την αποτρέπει από το να υποστηρίζει τα πιστεύω της. Παρουσιάζεται απρόβλεπτη, επικίνδυνη και κακομαθημένη αφού όταν δεν της κάνουν τα χατίρια ξεσπά σε κλάματα. Θέλει να δείχνει ώριμη αλλά πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Αγάπη:  Η κοπέλα αυτή αγαπά τις φυσικές επιστήμες. Θέλει να συναναστρέφεται με μεγαλύτερους και όχι τόσο με τον μικρό της αδελφ. Λύνει συνέχεια προβλήματα και προσπαθεί να μεταδώσει την αγάπη της για τα μαθηματικά στα υπόλοιπα αδέλφια της. Παρουσιάζεται σοφή και μελαγχολική, ονειροπόλα και φιλομαθής. Για την ηλικία της είναι αρκετά ώριμη και έξυπνη. Μερικές φορές αδιαφορεί για τα μικρά αδέλφια της και προτιμά να αποστασιοποιείται στον λαβύρινθο των σκέψεων της. 

                                                                                                                   Αγνή A. Α1