Μυθολογια και Οδύσσεια εργασία της μαθήτριας του Α3 Μυρτώ Μόσχου Άρχοντα

Η θεά Ήρα
 Η θεά Ήρα ήταν κόρη της Ρέας και του Κρόνου, αδελφή και σύζυγος του Δία.

 Ήταν η θεά του γάμου, της συζυγικής πίστης και προστάτιδα των γυναικών. Η γέννηση της βασίλισσας των θεών τοποθετείται στη Σάμο και κατά άλλους στη Στυμφαλία ή στην Εύβοια. Ο Κρόνος την κατάπιε, όπως και όλα τα αδέρφια της, προσπαθώντας να πολεμήσει τη μοίρα του, καθώς η Γαία και ο Ουρανός του είχαν προφητεύσει πως ένας απόγονός του θα διεκδικούσε την εξουσία και μόνο όταν η μητέρα της ξεγέλασε τον Κρόνο είδε ξανά το φως. Μετά την εκθρόνιση του Κρόνου, ο Δίας τη ζήτησε σε γάμο, όμως εκείνη αρνήθηκε. Τρελός από έρωτα για την αδερφή του, ο Δίας δεν παραιτήθηκε από τους σκοπούς του.

Μια βροχερή, χειμωνιάτικη μέρα, καθώς η θεά περπατούσε στο δάσος, ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κούκο και έπεσε στα πόδια της ανυποψίαστης Ήρας. Η θεά λυπήθηκε το μισοπαγωμένο πλασματάκι. Έσκυψε, το πήρε στην αγκαλιά της, το χάιδεψε και το ζέστανε. Τότε ο βασιλιάς των θεών πήρε την πραγματική του μορφή. Επιβλητικός και πανίσχυρος εξουδετέρωσε και τις τελευταίες αντιστάσεις της θεάς. Η Ήρα νικήθηκε και έγινε για πάντα δική του.

 Η ζωή τους όμως δεν ήταν πάντοτε ευτυχισμένη. Αντίθετα, ήταν τρικυμιώδης και πολυτάραχη, όπως, άλλωστε, θυελλώδης υπήρξε και ο έρωτάς τους. Οι αλλεπάλληλες εκρήξεις οργής και ζήλιας της θεάς και οι συχνοί καβγάδες ανάμεσα στο θεϊκό ζευγάρι, έτρεφαν τη φαντασία των αρχαίων Ελλήνων και αποτελούσαν προσφιλείς διηγήσεις και αναγνώσματα. Εκείνος, άστατος και άπιστος σύζυγος, τσάκιζε συχνά την αξιοπρέπειά της και πλήγωνε ανεπανόρθωτα τη γυναικεία περηφάνια της. Εκείνη, τυφλωμένη από το πάθος της για εκδίκηση, περνούσε συχνά στην αντεπίθεση και φερόταν με οργή στις γυναίκες που είχε ερωτευτεί ο Δίας και στα παιδιά που είχαν γεννηθεί από τους έρωτες του θεού. Σύμφωνα με τον Eρατοσθένη, όταν ο θεός Eρμής εξαπάτησε τη θεά Ήρα και την έπεισε να θηλάσει τον μικρό τότε Hρακλή, καρπό τού έρωτα του συζύγου της Δία, με τη θνητή Aλκμήνη, η ζηλότυπη θεά, αφού τον θήλασε για λίγο, κατάλαβε την απάτη, τον έσπρωξε μακριά και το γάλα της τινάχτηκε προς τον ουρανό σχηματίζοντας μια υπόλευκη ζώνη, το γαλαξία μας. Από την Ήρα έχει πάρει το όνομά του και ο μήνας Ιούνιος, επειδή στα Λατινικά λεγόταν Juno. Από το γάμο της Ήρας και του Δία γεννήθηκαν ο Άρης, ο θεός του πολέμου, η Ήβη, η θεά της νεότητας και η Ειλείθυια, η θεά του τοκετού. Σύμφωνα με τον Όμηρο γεννήθηκε και ο Ήφαιστος, αλλά επειδή ήταν άσχημος τον πέταξε στη θάλασσα κι αυτός με τη σειρά του την εκδικήθηκε βάζοντας αόρατα δεσμά στο θρόνο της. Για να ελευθερωθεί του έδωσε γυναίκα του την πιο όμορφη θεά του Ολύμπου, την Αφροδίτη. Αν και δεν ήταν γνωστή σαν πολεμική θεά, ωστόσο στον Τρωικό Πόλεμο στάθηκε στο πλευρό των Ελλήνων, γιατί το Άργος ήταν η αγαπημένη της πόλη κι επειδή ήταν θυμωμένη με τον Πάρη εξαιτίας της απόφασής του να δώσει το μήλο της Έριδας στην Αφροδίτη. Επίσης, κατά την Αργοναυτική εκστρατεία βοήθησε τον Ιάσωνα και τους Αργοναύτες να περάσουν χωρίς απώλειες τις Συμπληγάδες Πέτρες. Κάποτε ο Ιάσωνας την είχε συναντήσει στο κυνήγι του, αλλά δεν την αναγνώρισε διότι ήταν μεταμορφωμένη σε γριά γυναίκα. Την πήρε στην πλάτη του και την πέρασε από τα νερά του ποταμού Αναύρου. Κατά μία εκδοχή ο μύθος της ένωσης του Δία και της Ήρας συμβόλιζε την ένωση της καθαρότητας του Ουρανού με τον Αέρα, στοιχείο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, που εκφραστής του ήταν η Ήρα. Είναι η θηλυκή μορφή του Δία, η θεά των ουράνιων φαινομένων, η θεά που όλοι οι άλλοι θεοί τη σέβονται.

 Οι γιορτές προς τιμήν της Ήρας λέγονταν Ήραια. Τα λαμπρότερα γίνονταν στο Άργος, τη Σάμο και την Ολυμπία. Συχνά η Ήρα περιγραφόταν ή απεικονιζόταν κρατώντας κάποιο σκήπτρο ως σύμβολο κυριαρχίας ή έχοντας στα χέρια της ρόδι (σύμβολο της γονιμότητας). Άλλα γνωστά σύμβολα της Ήρας ήταν το παγώνι, ο κούκος που συμβόλιζε τον ερχομό της άνοιξης και διάφορα λουλούδια και φυτά που συμβόλιζαν την ευλογία της φύσης. Απόγονοι της Ήρας ήταν oι Κάδμειοι δηλαδή ο Διόνυσος, οι Πελοπίδες (ο Αγαμέμνονας, ο Μενέλαος, ο Θησέας, ο Αίγισθος, ο Ορέστης, η Ηλέκτρα, η Ιφιγένεια, ο Αμφιτρύωνας, η Αλκμήνη, ο Ευρυσθέας, ο Ιόλαος, ο Ηρακλής) οι Θεστιάδες (η Αλθαία, η Λήδα, ο Μελέαγρος, η Δηιάνειρα, οι Διόσκουροι, η Ωραία Ελένη, ο Αμφιάραος), ο Ασκληπιός, οι Παλικοί, ο Αιγέας και ο ληστής Περιφήτης. Με το όνομα της Ήρας αναφέρονται δύο αστεροειδείς, ο 3 Ήρα (3 Juno) που ανακαλύφθηκε το 1804 και ο 103 Ήρα (103 Hera), που ανακαλύφθηκε το 1868.
 Μυρτώ Μόσχου Άρχοντα 14ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης
Τμήμα: Α3 19.11.2015